Voordat we jullie gaan vervelen/amuseren (doorhalen wat niet van toepassing is) met de verhalen over onze verrichtingen aan boord wil ik jullie een bijzondere dag niet onthouden. Wat wil het geval? Wij zijn niet familieziek. Sterker nog, wij bemoeien ons er maar zelden mee, en vooral met de familie van mijn vaders kant hadden we maar weinig contact. De kinderen van mijn vaders broers had ik sinds mijn jeugd niet meer gezien. Zolang mijn ouders nog leefden zag ik de broers van mijn vader een enkele keer, de zusters, vooral de lievelingszus van mijn moeder iets vaker. Maar na hun dood bleef eigenlijk alleen het contact met mijn moeder’s favoriete zus Greetje en haar kinderen.
Tot onlangs. We kregen, toen we deze winter nog op Madeira verbleven, een spannende uitnodiging. Van mijn vaders jongste broer Cor. Hij nodigde ons uit voor een uitgebreide lunch op zondag 1 mei. Naast hem en zijn vrouw Hennie zouden zijn zoons en de kinderen van zijn oudste broer, voorzover van toepassing met aanhang, daar ook bij zijn. Waar ik nog maar een vage herinnering aan mijn neven en nichten had, behalve aan Johan en Joke die frequent mailden gedurende de moeilijke laatste maanden van mijn moeder en ook op haar uitvaart waren, had Noud ze zelfs nog nooit gezien.
Mijn oom Cor onthaalde ons hartelijk en onthulde de reden van deze bijeenkomst: op 2 mei zou het 100 jaar geleden zijn dat mijn grootouders trouwden. Hij vertelde onderhoudend over hun huwelijk met de bijbehorende ups en downs en belichtte daarmee toch wel wat meer kanten van mijn grootouders dan ik tot nu toe kende. Tussen de bedrijven door ontsponnen er zich allerlei alleraardigste gesprekken tussen de verschillende neven en nichten, al dan niet aangetrouwd of aangeleund, en mijn jongste nicht van vader’s kant liet zich zelfs uit de mond vallen: “en dan blijken het ook nog allemaal leuke mensen te zijn” Die opmerking was ons uit het hart gegrepen. We kijken terug op een enige dag, met natuurlijk hartelijk dank aan mijn oom Cor en Hennie, die ons hebben bijgebracht dat niet alleen boten maar ook familie wat onderhoud behoeft af en toe. Wat ons betreft hopen we op vele herhalingen van deze ontmoeting.
