doorbijten

Zoals de meesten van jullie wel weten zijn we alweer een poosje in Nederland. We hebben – na wat wikken en wegen – besloten dat Heerenleed nog een seizoen hoog en droog blijft staan. We waren nog lang niet klaar met het wegwerken van de sporen van ruim tien jaar aan boord wonen, en we hadden al vastgesteld dat varend klussen of klussend varen gewoon niet opschiet. We willen volgende zomer niet weer tegen een hoop werk aanhikken en dan gewoon weer een seizoen varen. Daarom nu doorbijten en het interieur aanpakken, dat van ons tienjarig permanent verblijf natuurlijk wel geleden heeft.

Met dat al schoten we tot nu toe niet erg op. We merken dat we ieder jaar slecht op gang komen. De eerste weken in Nederland staan altijd in het teken van familie en vrienden opzoeken, uitgebreid bijpraten en naar al het werk kijken wat ons allemaal staat te wachten. De afgelopen winter mag dan voor velen van jullie erg prettig geweest zijn, onze boot heeft er last van. We hebben nog nooit zoveel schimmelvorming aan boord gehad, terwijl de boot uitstekend geventileerd is achtergebleven. Maar kennelijk is zoveel vocht en zo weinig kou funest. Enfin, het meeste is alweer weggewerkt. Maar toen het schuren en het opnieuw lakken in zicht kwam werden de weerberichten slechter. Daarom besloten we om alles wat letterlijk los en vast zit uit de boot te slopen en in te laden in de tweede auto van vrienden Toos en Leo die we – o zegen – weer voor het seizoen kunnen lenen. Dan met volle bepakking richting de woonark/atelier van Toos in Arnhem, waar we twee loodsjes ter beschikking hebben om dit karwei aan te pakken. In de praktijk komt ‘alles wat los en vast zit’ neer op alle vloerdelen op de twee grootste na, en alle kastdeuren uit de salon en het vooronder. Intussen is alles afgekrabt en/of geschuurd, en weer opnieuw gelakt. De eettafel van de ark van Toos krijgt ‘en passant’ ook een jaarlijks kwastje mee. Midden van de week reizen we weer af naar de boot, om de nieuw gelakte delen af te leveren, een rondje te schuren en te krabben aan de delen die niet te verwijderen zijn, en dan, met een nieuwe lading, want er is nog genoeg, weer af te reizen naar Arnhem. Wordt vervolgd….